نیمچه قلم طلبگی

استاد لشکریان ابلیس را به صف می‌کند، هر کدام مأموریتی دارند.

“لاقیس” وسواس در طهارت را انتشار می‌دهد.

“ذنبوه” توی بازارها کمین کرده.

“اعور” و “داسم” توی خانه‌ها کمین می‌کنند.

هیس! اسمشان را بلند نگو، مبادا دعوتی پنهانی شکل گیرد.

سلطنت شیطان بر انسان و قلبش را واکاوی می‌کند و راه‌های نفوذش را برملا می‌نماید.

گمان نمی‌کردم عادت، بزرگترین ابزارش باشد. عادتی که انسان را به تسخیر خود در می‌آورد.

از این‌رو علمای بزرگ نماز خود را از دایره‌ی عادت خارج می‌کردند.

راهکارهایی برای مقابله ارائه می‌دهد، قبل از خواب، قبل از روابط، قبل ورود به خانه، قبل از حمام.

در میان تمام موقعیت‌ها، ذکر مشترک یک چیز است، “بسم‌ الله” .

گفتن “بسم‌ الله” تنها یک رسم آغازین نیست، بلکه سپری‌ست برای مقابله با شیاطین.

شیاطینی که هرگز دست از سر ما برنمی‌دارند. در خواب، بیداری، خانه، بازار،خلوت، لحظه‌ای آرام نمی‌گیرند.

تمام تلاششان این است که رشته‌ی اتصال ما را با معبود پاره کنند و از مسیر حق منحرف سازند.

اما “بسم الله” همین ذکر به ظاهر ساده سدی می‌سازد برای‌شان و نمی‌گذارد در امورمان سهمی داشته‌باشند.

“بسم الله” تنها یک دفاع نیست، پلی است برای ارتباط با خدا. همین پیوند، عادت‌ها را می‌شکند. رنگ خدا را بر کارهای بی‌معنا و تکراری می‌پاشد و عادت لباس عبادت بر تن می‌کند.

قران نیز هشدار می‌دهد: “وَمَنْ یَعْشُ عَنْ ذِکْرِ الرَّحْمَٰنِ نُقَیِّضْ لَهُ شَیْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِینٌ”

“هر کس از یاد خدا غافل شود، شیطانی برای هم‌نشینی با او می‌سازیم.”

✍ 🏻*میم^_^نون*

———————

1. سوره زخرف، آیه 36

#به_قلم_خودم

https://eitaa.com/avayghalam