پایداری
13 مهر 1404 توسط خادم ارباب بی کفن
همه میگویند: ” وای چقدر لاغر شدی"، آن هم از روی صورت کوچک شدهام.
نمیدانم چرا هر وقت لاغری مهمان تنم میشود، شکم را نادیده میگیرد.
مستقیم به سراغ صورتم میرود. انگار در فرهنگ لغت لاغریم، شکم و پهلو واژههایی منسوخ هستند.
شاید هم لاغری با شکم صلحنامهای امضا کردهاند که: “تو به لپها برس من از اینجا هواتا دارم و انبار مهماتت میشم.”
اینطور که شکمم ایستادگی میکند، اگر معتادها هم همین اراده را داشتند، جهان خالی از معتاد میشد.
هر چند صورتم مثل استقلال مقابل الوصل بازی را باخته؛ اما شکمم مقاوم است، درست شبیه اصلاحطلبانِ پایبند به مذاکره.
✍🏻میم^_^نون